ÖĞRETMENİN OMUZLARINDAKİ DÜNYA


Sobaya iki parça odun attı öğretmen.

Kırılmış pencereden içeri giren soğuk, öğrencileri üşütüyordu. 

Bir kağıt parçasını bantladılar pencereye. 

Karla kaplanan yollar açılsın; ilk fırsatta, merkezden yeni bir cam satın alınırdı. 

Sınıfın içi karanlıktı. 

Öğrencilerden biri ışıkları açmak için izin istedi öğretmenden: Elektrikler yoktu. 

Tahtadaki yazılar görünmüyordu.

Öğretmen, sobanın etrafına topladı üşüyen öğrencileri.

Olaylara bakış açıları farklı olan öğrencilerin yaptığı soba sohbeti yine çok güldürdü O’nu.

Hepsine baktı öğretmen; yürek dolusu sevgiyle. 

Karşısındaki öğrencilerin hayatına katacağı her güzel şey, herkes için kazanım demekti.

Zordu; bir dağ köyünde öğretmen olmak,

imkansızlıklar,...

hayata yetişmeye çalışırken yorulmak ama dinlenememek,

anlaşılamamalar,

çatışmalar,

yollar,
 
onlar, bunlar, şunlar… 

Yine de pes etmek yoktu.

Emanetlerini geleceğe aktarmalı, 

bunu yaparken de tüm dünyayı omuzlarında taşımalıydı.

www.mebpersonel.com